Jak wyrabiano wikińskie brosze żółwiowe

Na temat fibule/brosz typu żółwiowego jako istotnego elementu odzieży kobiecej w kulturze skandynawskiej napisano dość sporo publikacji.

Jak wiemy ich wzornictwo jest przebogate i charakterystyczne dla danych miejsc, o czym świadczą wykopaliska archeologiczne na terenach wpływów skandynawskich oraz w obrębie historycznej Rusi. 

Tak też spotykamy się z prostymi (ryty wzór, bądź gładkie), przestrzennymi (w postaci kolców i wypustek), reliefowymi oraz ażurowymi. Wykonywano je z materiałów takich jak: brąz, miedź, srebro a nawet złoto. 

Chciałam przedstawić kulisy warsztatu i spojrzeć na sam proces ich tworzenia.
Tak więc przenieśmy się w czasie do warsztatu jubilerskiego. 

źródło rysunków: tu
gotowa brosza, materiał brąz

Krok pierwszy to stworzenie modelu broszy, następnie zalanie jego woskiem

Krok drugi to dalsza obróbka precyzyjna woskowej formy

Krok trzeci to pokrycie woskowej formy, formą glinianą termicznie utwardzaną

Krok czwarty to umieszczenie w glinianej formie kołków woskowych

Krok piaty to zrobienie formy woskowej wnętrza, która decyduje o grubości broszy

Krok szósty to coś w rodzaju spasowania elementów form w całość już gotową do procesu odlewania (pod wpływem temperatury warstwa wosku topnieje)

Krok ósmy to odlewanie

Krok dziewiąty to zastyganie wyrobu i stopniowe usuwanie zewnętrznej formy

Krok dziesiąty to obróbka gotowej broszy (czyszczenie, piłowanie, polerowanie) oraz montowanie zapięcia

Bibliografia:

1. Za Else Roesdahl - która jest znana z wielu publikacji na temat Wikingów (np. polskie wydanie "Historia Wikingów", Wydawnictwo Marabut 2001) w: "Mass Production in the Viking Age” by Signe Horn Fugelsang in “From Viking to Crusader” 1992.

2. znalezione na: http://archeurope.eu/

Rysunki pochodzą ze strony: tu